میترسم از ترسی که واقعی شدنش نزدیکه...

مثل اینکه ترسهام از نداشتن ا.د داره واقعی, میشه

نمیدونم چرا من هرچی به اتفاقهای خوب فکر میکنم واقعی نمیشن

ولی کافیه ک یه ذره منفی بشم سریع اتفاق می افته ...

امروز واسه نداشتن ا.د گریه نکردم ، فقط بی حوصله بودم ، درس امتحان

روز سه شنبه م رو نخوندم ، غصه خوردم و خیره شدم ...

یه کرمی بهم میگه برم به ا.د بگم ... ته ته ش یه "نه" شنیدن داره دیگه ...

مرگ یه بار، شیون یه بار ... دیگه عوضش تکلیفم با خودم معلوم میشه ...

اگه اینجا رو میخونید و حوصله تون کشید کامنت بذارید نظرتوتو بگید در این مورد

اگه هم حوصله تون نکشید که هیچی ...