هفته پر کار

خیلی هفته ی پر کاری بود

با درسهای زیادی که جمع شدن رو هم و کارآموزی های 2 شیفت...

از بخش ارتوپدی بگم براتون :

خیلی کاراش زیاده

خیلی هم جون میخواد

و البته دل هم میخواد :(

من حتی بعضی از گرافی های شکستگی ها رو هم که میدیدم دردم میگرفت :(

ی پسر/مرد با اون غرور حالا 2 تا پای شکسته از مچ تا ران ... با دردی که با مورفین

هم ساکت نمیشه .... مادرای سن بالا با شکستگی لگن یا ران ، پسر بچه های

سن دبستان که اکثرا در رفتگی مچ دست یا پا دارن .... دیدن همه اینا زجر اوره ...

اینکه میرفتیم اتاق گچ و میخواستیم کمک پرستار اون قسمت مچ در رفته ی پای

پسر ورزشکار رو فقط ثابت کنیم که بره اتاق عمل و میدیدم که تمام بدن پسر از درد

میلرزه و التماس میکنه که زودتر تمومش کنیم واقعا آزاردهنده بود ....

همچنین آتل بستن به پای اون بچه ای که حتی 1 سالش هم نشده بود ...

آخ .... اینقدر این مدت آدم شکسته پکسته دیدم که واقعا باورم نمیشه اینهمه آدم

خورد و خمیر تو شهرمون داشتیم :(   

خدا کنه هیچ کس درگیر شکستگی نشه مخصوصا سالمندان و بچه ها...

دیگه چی براتون بگم ...

+ حالم خیلی خوب نیس ،فکر و خیال که نکنم خوبم ، فکر و خیال بیاد سراغم کارم زاره. ...

+هنوز 1 هفته دیگه از کارآموزی ارتوپدی مونده ،بی صبرانه دلم میخواد برم کارآموزی روان

+بعد مدت ها دوربین رو از تو کمد درآوردم و امشب کلی عکس از نی نی دختر داییم گرفتم :)))

+یادم باشه از شب زلزله و MRI اون شب براتون بگم ...

+به یاد مردم کرمانشاه باشید ،خیلی گناه دارن ،اونا تا چند روز پیش واسه خودشون کسی

بودن ،برو بیایی داشتن اما الان .... داغ عزیز و از دست دادن مال ،همه چیز با هم ....

+دوستتون دارم ،شبتون بخیر