حس خوبی که همه خستگیهامو بررررد...

امروز کشیک پلاسما بودم

وسط کار دستگاه خراب شد و تا مهندس بیاد دستگاه رو تعمیر کنه بیخودی الکی چند ساعتی معطل شدم و ساعت تقریبا ۱۰ این حدودای شب بود که داشتم آخرین مریضمو انجام میدادم از دستگاه عکس گرفتم و استوری کردم و نوشتم :

Somewhere between sad and tired

حالا بگذریم از کلی ریپلای خسته نباشی عزیزم و خسته نباشی قشنگم و اینا، یه ریپلای تماااااام خستگی هامو با خودش برد 

یکی از دانشجوهای پارسالم واسم نوشت 

استادِ خوبِ خودم + استیکر گل

جواب دادم لطف داری ولی من الان غیر از له و خسته چیز دیگه ای نیستم

و جواب داد 

شما از بهترین استادهای من بودید من خیلی چیزا ازتون یاد گرفتم و بهتون مدیونم

چشمام اکلیلی شد

به اندازه همه دنیا خوشحال شدم

هززززاااااار بار حالم خوب شد 

و واسش نوشتم

شما هم از بهترین دانشجوهای من بودی ، برات آرزوی موفقیت های خیلی بزرگ دارم و دوست دارم در بهترین مدارج ببینمت 

و خدا رو هزاااار بار شکر کردم 

راستش هیچ وقت فکر نمیکردم دانشجوهام چنین نظری در موردم داشته باشن ... فردا 25 شهریور...